Augustdorf.
Er is geen twijfel mogelijk: een carrière kiezen is niet gemakkelijk. Je denkt heen en weer, en vaak kom je nergens. Loopbaanbegeleiders raden dan sterk aan om stage te lopen. Stages zijn ook een integraal onderdeel van het leren op school. René Marquardt uit Augustdorf, nu 18 jaar oud en eerstejaars leerling bij de plaatselijke timmerfabriek Wißbrok, bezocht destijds de Erich-Kästner-Hauptschule. In totaal stonden er drie zelfgekozen dagstages op het lesprogramma: “Ik was op een kleuterschool, bij de dierenarts en in een autoreparatiewerkplaats,” vertelt de jongeman, “maar dat was allemaal niets voor mij.” Dus de volgende stage van drie weken zou bij zijn vader zijn?! – een metaalbewerker?! René Marquardt kon zich dat ook niet echt voorstellen.
Loopbaanbegeleiders raden aan vrijetijdsactiviteiten als leidraad te gebruiken bij het kiezen van een stage om ideeën op te doen. René had thuis al veel met hout gewerkt, gezaagd in het bos en brandhout gehakt. Daarom ging hij in november 2016 voor drie weken naar de timmerwerkplaats Wißbrok in Augustdorf. Na de drie weken had de jongeman niet alleen een houten voetenbankje klaar, maar ook zijn sollicitatiepapieren voor een timmermansstage in het bedrijf. “Zo kan het werken”, zegt baas Jens Wißbrok, die er vast van overtuigd is dat een stage beide partijen ten goede komt. “De jonge mensen beseffen vrij snel wat voor werk er achter een functieomschrijving zit. En ik merk binnen twee of drie dagen of de sollicitant in ons team past en getalenteerd is in zijn of haar werk. Dat was hier vanaf het begin absoluut het geval.”
De werkgever is zo enthousiast over René’s praktische prestaties en zijn manieren dat hij hem aanneemt als leerling – ondanks zijn middelmatige prestaties op school. Maar één zorg blijft, namelijk de vakschool. “Het heeft geen zin als je in de praktijk top bent en de vakschool niet haalt en aan het eind van de opleiding niet slaagt voor het theoretische deel van het vakmanschapsexamen en zonder vakmanschap achterblijft”, wijst Jens Wißbrok erop. Revalidatieadviseur Corinna Wiesbrock wist wat haar te doen stond: Om de gaten in zijn schoolopleiding in te halen en zijn kennis op de vakschool voortdurend te verdiepen, neemt René Marquardt deel aan de “bijscholing” (bbA) in het SOS Kinderdorp, die wordt gefinancierd door de Detmoldse arbeidsdienst. “BbA” is in feite pedagogische ondersteuning om het succes van de opleiding te garanderen”, legt de revalidatiebegeleider uit. Daarom ontmoet René Bärbel Tödtmann, sociaal pedagoog van SOS, altijd op maandag. “Voor de begeleidingslessen bespreken we of er problemen of moeilijkheden van welke aard dan ook zijn. Als die er zijn, kan ik hopelijk zinvol ingrijpen als partner in het opleidingsproces.” Maar tot nu toe verloopt alles volgens plan.
Ondertussen heeft de jongeman een machinecursus gevolgd en kan hij sindsdien werken op cirkel- en afkortzagen, wat de opleiding nog afwisselender maakt. En welke plannen zijn er nog meer mogelijk! “De opleiding goed afronden, nog een paar jaar in het bedrijf werken en als de kans zich voordoet, misschien meester-vakman of technicus worden”, zegt Marquardt. In ieder geval is baas Jens Wißbrok ervan overtuigd dat de ambachtslieden in de toekomst veel meer gouden grond onder de voeten zullen hebben. “Met het oog op de toenemende digitalisering zullen er de komende jaren in alle administratieve beroepen massaal banen verdwijnen. Goed opgeleide vakkrachten zijn gewild in de ambachtelijke sector en zullen ook in de toekomst een zekere en goede baan hebben.Alleen interne opleidingen beschermen tegen ons eigen tekort aan vakkrachten. Dat weten we, en daarom zijn we blij dat we René hebben kunnen krijgen. Vanaf het begin heeft hij laten zien dat hij dit werk absoluut met succes wil doen. Marquardts favoriete hout is trouwens beuk, een “heel mooi hardhout”, taai en duurzaam.